Ming Hanedanlığında Zhang Taizu adında hoşgörülü ve iyi kalpli bir ihtiyar varmış. Bir akşam, Zhang Taizu dışarıdan eve döner dönmez, Tanrıya Tapma Odasından gelen hafif bir ses duymuş ve bir mum yakıp odasını incelerken, bir hırsızın saklanmaya çalıştığını görmüş. Zhang Taizu yüksek sesle hırsıza, “Sen mutlaka yolunu kaybettin ve yanlışlıkla evime girdin.” demiş. Ondan sonra, Zhang Taizu hırsıza biraz para vermiş, korkmaması gerektiğini söylemiş ve kapıyı açıp hırsızı bırakmış. Zhang’ın aile üyeleri ve komşuları sıkça bu olaydan bahsederek başkalarına iyi kalpli davranmak gerektiğini söyleyerek birbirlerini uyarmışlar. Zhang Taizu’nun oturduğu bölgede sürekli sağa sola saldıran bir kişi varmış. Bu kişinin geçmişte bir defa Zhang ailesiyle küçük bir tartışması olmuş. Bir akşam, Zhang Taizu kapı önünde dururken, o kişi tam olarak oradan geçiyormuş ve Zhang’ı görür görmez hemen bağırarak küfretmeye başlamış. Zhang ailesindeki hizmetçiler bunu görünce, hemen dışarıya çıkıp o kişiyi iyice dövmek istemişler. Zhang onları durdurmuş ve tek başına kapı önünde durarak o kişinin küfürlerini sonuna kadar sessizce dinlemiş. En son, o kişi küfretmeyi kesip uzaklaştıktan sonra, Zhang kapıyı kapatıp evin içine dönmüş.
Bir gün, aile üyelerinden biri bu olayı Zhang Taizu’ya sorarken, Zhang demiş ki, “Eğer ilk başında hemen içeri dönseydim, hizmetçiler kesinlikle onu döverlerdi. O kişinin küfürleri herkesi sınıra kadar kızdırdı, eğer orada ben olmasaydım, bizim hizmetçiler onu döverek öldürebilirlerdi. İşte bu yüzden ben bilerek onun küfürlerine dayandım. Onun içinde bir parça rahatsızlık olduğundan dolayı bana küfretmek istedi. Bana yeterince küfrettikten sonra, onun içindeki kızgınlık da kayboldu. Ancak onun yeterince uzaklaştığından emin olduktan sonra endişe etmeden içeri döndüm.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder